ÇAĞRI SARAY
14 Ocak Jan - 5 Şubat Feb 2010
Hikayenin kötü adamı Çağrı Saray, 14 Ocak - 5 Şubat tarihleri arasında Daire'de yeni kişisel sergisi ile ortaya çıkıyor!
Sinemasal anlatıyı temel alarak çekim senaryolarından oluşan metinlerin güncel sanatın resim, fotoğraf, video ve enstalasyon gibi farklı mediumlarıyla yeniden üretimine odaklanan yapıtlar, Çağrı Saray’ın seri işlerinin son izdüşümü niteliğinde. Sanat izleyicisinin hiç de yabancısı olmadığı bu triptik hikaye, izleyicileri geçmişin hayaletleriyle yüzleşmeye, evlerinin tarihini yeniden sorgulamaya ve alternatif bir bellek algısının üretimine davet ediyor. Çağrı Saray bu son sergisiyle sanat izleyiciyicisini 2009’da gerçekleştirdiği “Bekleme Odası”nın ve 2004’de gerçekleştirdiği “Kırmızı Oda” projelerinin öncesine götürüyor ve sondan başa doğru anlattığı hikayesini “Hikayenin Kötü Adamı Benim!” isimli sergi ile bitirirken halka tamamlanıyor, rezonans sona eriyor.
Çağrı Saray’s latest projection on his serial works are a reproduction of scenario based texts through the different mediums of contemporary art such as drawing, photography, video and installation. The tryptic story, invites the art audiences to face the ghosts of the past, question the history of their home and produce an alternative perception of memory. In this exhibition Çağrı Saray takes the audiences to what was previous to the storyline of his past two exhibitions, “Waiting Room” in 2009 and “The Red Room” in 2004. With this final wrap up titled “I am the Villain in the Story” the artist closes the circle by rewinding the story from the end to the beginning.
3 Hikaye – 3 Anlatı
“Kırmızı Oda” (2004), “Bekleme Odası v1” (2009) ve “Kayıp Oda” (2011) isimli işler, sondan başa doğru ilerleyen tek bir senaryonun parçaları niteliğindedir ve güncel sanat alanına dair desen, resim, video, fotoğraf ve enstalasyon gibi mediumlarla üretilmiş çok katmanlı bir projedir. 3 farklı hikaye ve 3 farklı anlatısallık üzerine kurulu olan üçleme, kendi içlerinde bölünerek bu işlerin ara katmanlar niteliğinde olan “Kırmızı Oda: Sekanslar” (2005), “Işıksız Oda” (2007) ve “Bekleme Odası v1” (2009) gibi işlerin de ortaya çıkmasına zemin hazırlamıştır.
Proje, “film”in temel yapı taşları olan senaryo, görsel, ses gibi elemanların eksiltilmesi, eklemlenmesi ve dönüştürülmesiyle ortaya çıkmıştır ve sinemasal anlatının sunduğu olanakları, senaryo temelli olan işlerin üretilmesi için bir yöntem olarak kurgular. Bu dönüşümlere parallel olarak hem içeriksel hem de yapısal farklılıklar barındırır. Çekim senaryosu da Çağrı Saray tarafından yazılmış olan proje, edebiyat alanına dair açık göstergeler taşımasından dolayı sistematik olarak edebiyat alanına dair belli yapıtlara da referanslar verir. Senaryonun ve bu senaryoya bağlı üretimlerin tümü, içerik bağlamında Çağrı Saray’ın işlerinde ve üretim dizgesinde odaklandığı kimlik, kişisel tarih ve bellek gibi kavramlarla ilişki içindedir.
3 Stories – 3 Narratives
Works called “The Red Room” (2004), “The Waiting Room v1” (2009), and “The Lost Room” (2011) are like the parts of a single script that goes tail to head and is a multilayered project created with media like drawings, paintings, videos, photography and installations regarding the contemporary art scene. This trio, based on 3 different stories and 3 different narrations branched within themselves, forming a basis for others like “The Red Room: Sequences” (2005), “Lightless Room” (2007) and “The Waiting Room v2” (2009) that serve as sublayers for these works.
The project emerged by the reduction, articulation and transformation of the elementary keystones of “film” such as script, vision and sound. It assembles the possibilities cinematic narrative offers as a method to produce script-based works. Shooting script also written by Saray, the project refers to certain literary pieces as well, by means of possessing distinct manifestations about the literary arts scene. Script and all types of script-based artistic production is, within the context of content, related to concepts that Çağrı Saray focuses on through his works and production sequence such as identity, personal history and memory.
Kayıp Oda
Sinemasal anlatıyı temel alarak çekim senaryolarından oluşan metinlerin güncel sanatın
resim, fotoğraf, video ve enstalasyon gibi farklı mediumlarıyla yeniden üretimine
odaklanan yapıtlar, Çağrı Saray’ın seri işlerinin son izdüşümü niteliğinde. Sanat
izleyicisinin hiç de yabancısı olmadığı bu triptik hikaye, izleyicileri geçmişin hayaletleriyle
yüzleşmeye, evlerinin tarihini yeniden sorgulamaya ve alternatif bir bellek algısının
üretimine davet ediyor. Çağrı Saray sanat izleyiciyicisini 2009’da
gerçekleştirdiği “Bekleme Odası”nın ve 2004’de gerçekleştirdiği “Kırmızı Oda” projelerinin
öncesine götürüyor ve sondan başa doğru anlattığı hikayesini bitirirken halka
tamamlanıyor, rezonans sona eriyor.
The Lost Room
Çağrı Saray’s latest projection on his serial works are a reproduction of scenario based
texts through the different mediums of contemporary art such as drawing, photography,
video and installation. The tryptic story, invites the art audiences to face the ghosts of
the past, question the history of their home and produce an alternative perception of
memory. Çağrı Saray takes the audiences to what was previous to the storyline of his
past two exhibitions, “Waiting Room” in 2009 and “The Red Room” in 2004. The artist
closes the circle by rewinding the story from the end to the beginning.
EmoticonEmoticon