4.gün ititbariyle henüz yeni hiç birşeye ihtiyacım olmadı, nefsimi sınayan tek şey İletişim yayınları'nın çıkardığı 2015 edebiyat takvimi oldu. Ona da sınamak denmez; bu işe kalkışmasam almaya heveslenirdim diyelim.
Zaten bu kadar kısa zamanda beni zorlayacak birşey beklemiyor, hayat aynı şekilde akacak sanıyordum fakat bu karar başka minik değişiklikleri de getirdi. Şöyle ki: daha az çöp çıkartmaya çalışmak, tuvalet kağıdı, peçete gibi şeyleri dikkatli kullanmak, plastik kullanımı konusunda daha duyarlı olmak, işe gidip gelirken vaktim olursa yürümek, evde yemek yapıp işe getirmek, paketli gıda almaktan kaçınmak gibi. Boğaziçi Üniversitesi'nde BuKoop diye bir kooperatif oluşumu var mesela, gıdayı üreticiden tüketiciye aracısız ulaştırıyorlar. Uzun zamandır biliyorum ama bu haftaya kadar uğramamıştım.
Bu daha başlangıç bir süre sonra daha önce aklıma gelmeyen ya da dikkat etmediğim birçok şey hayatıma gireceğini umuyorum.
Bu arada vurgulamayı unuttuğum birşey var, birşey satın almayacak olmam hizmet satın almamak anlamına gelmiyor. Mesela terziye kendi yapamadığım tadilatları yaptırabilirm ya da ayakkabı tamircisine. Kuaföre pek ihtiyacım olmaz ama gitme hakkını bir kenarda tutmak istiyorum. Mart'da bitacek yoga üyeliğim var duruma göre onu uzatabilirirm, bir de erbane kursuna gidiyorum onu da sürdüreceğim. Seyahat meselesi var; sinema, tiyatro, konser, festival biletleri var. Bunlar kendimden esirgemeyeceğim ama yaparken sürdürülebilir, ekolojik, geri dönüştürülebilir, lokal, alışverişsiz tamamlamaya çalışacağım süreçler olacak.
EmoticonEmoticon